مجله نماوا، ترجمه: علی افتخاری
امیلی بلانت سه سال پیش در مکان دیگری بود. این البته در مورد بیشتر مردم صدق می‌کند، اما در آن زمان، او در جنگل‌های سرسبز هاوایی در فیلم فانتزی-ماجرایی «گشت‌وگذار در جنگل» که با اقتباس از پارک موضوعی دیزنی‌لند ساخته شده و امسال روی پرده سینماها می‌رود، مقابل دواین جانسن نقش‌آفرینی می‌کرد، و یک میلیون مایل دورتر از جهنمی بود که خانواده ابوت در فیلم ترسناک «مکانی ساکت» تحمل می‌کرد؛ خانواده‌‌ای که در دنیای آخرالزمانی باید خود را از مخلوقاتی که صرفاً از روی صدا شکار می‌کنند، مخفی نگه دارند و در سکوت زندگی کنند.
«مکانی ساکت» یکی از فیلم‌های غافلگیرکننده سال ۲۰۱۸ بود که به یک اندازه مورد توجه منتقدان و تماشاگران قرار گرفت، و با ۳۵۰.۳ میلیون دلار فروش در مقابل ۲۲ میلیون دلار هزینه تولید خود، به یک موفقیت چشمگیر دست پیدا کرد. بلانت که در آن فیلم نقش اِوِلین ابوت مادر خانواده‌ی در حال مبارزه برای بقا را بازی کرد، قصد نداشت برگردد و بار دیگر آن نقش را بازی کند.
حس بلانت قابل درک است. درواقع، در ابتدا همسرش جان کراسینسکی، نویسنده، کارگردان و بازیگر نقش لی ابوت، پدر خانواده در آن فیلم، مانند همسر خود، درباره دورنمای ساخت یک دنباله، حتی در عصر مدرن دنیاهای مشترک، بدبین بود، اما بلانت می‌گوید وقتی کراسینسکی ایده جدیدی پیدا می‌کند، دیگر هیچ چیز جلودارش نیست.
بلانت می‌گوید: «من کسی بودم که قاطعانه می‌گفتم نباید دنباله «مکانی ساکت» را بسازیم. می‌خواستم فیلم اول را حفظ کنم.» او در روزهای اول موفقیت فیلم، به ساخت قسمت دوم پاسخ منفی داد، و کراسینسکی نیز به پارامونت پیکچرز گفت با نویسندگان دیگر مذاکره کند. بااین‌حال، کراسینسکی ایده‌ای در ذهن داشت. هرچند تنها زمانی توانست نظر بلانت را عوض کند که ایده خود را با او در میان گذاشت.
بلانت می‌گوید: «یادم می‌آید او می‌خواست برای من بگوید فیلم جدید چطور شروع می‌شود. و من درجا گفتم، “خیلی باحال است، اما من نمی‌خواهم در فیلم باشم.” و او جواب داد، “اوه، نه، می‌دانم.”»
با این حال، کراسینسکی حرف خود را ادامه داد و گفت فیلم جدید با فلاش‌بک از خانواده ابوت قبل از اتفاقات «مکانی ساکت» آغاز می‌شود، و در این سکانس‌ها می‌بینیم که آن‌ها پیش از همه اتفاقات هولناک، لحظه‌هایی آرام با هم داشتند. این آرامش را در فیلم اول نمی‌بینیم. سپس هیولاها هجوم می‌آورند و… پس از آن که حرف‌های کراسینسکی تمام شد، تنها چیزی که بلانت می‌توانست بگوید این بود، «پس من می‌خواهم در فیلم باشم.»
به‌این‌ترتیب فیلم جدید با عنوان «مکانی ساکت ۲» (A Quiet Place Part II) ساخته شد. به پیشنهاد بلانت عنوان «Part II» انتخاب شد تا بیشتر حس شود که فیلم جدید فصل بعدی ماجراهای اول است و حالتی مستقل دارد.
کراسینسکی بار دیگر روی صندلی کارگردانی نشست و مانند فیلم اول در آن بازی کرد، هرچند با توجه به مرگ شخصیت او در آن فیلم، حضورش در «مکانی ساکت ۲» تنها در سکانس‌های فلاش‌بک است. بلانت، میلیسنت سیموندز و نوا جوپ نقش‌های خود را تکرار کردند و کیلیان مورفی و جایمن هانسو به گروه بازیگران اضافه شدند. فیلم با بودجه‌ای بین ۵۵ تا ۶۱ ساخته شد که حدود سه برابر فیلم اول بود.
پارامونت پیکچرز ابتدا در نظر داشت «مکانی ساکت ۲» را در مارس ۲۰۲۰ روانه سینماها کند، اما شیوع کرونا، چند بار تاریخ نمایش را به تعویق انداخت. فیلم درنهایت از ۲۸ مه ۲۰۲۱ اکران شد و چند رکورد فروش را جابجا کرد، ازجمله بهترین فروش افتتاحیه یک فیلم در دوران همه‌گیری کرونا. فیلم تا اول ژوئیه ۲۵۲.۳ میلیون دلار در دنیا فروخت که ۱۴۰.۲ میلیون دلار آن در ایالات متحده و ۱۱۲.۱ میلیون دلار در بازارهای دیگر بود. منتقدان سینما نیز از «مکانی ساکت ۲» استقبال کرده‌اند.
سکانس فلاش‌بک آغازین فیلم حدود ۱۲ دقیقه است، و بعد داستان در حالی آغاز می‌شود که تنها چند ساعات از وقایعِ آخر فیلم قبلی گذشته است. لی ابوت (کراسینسکی) مرده است. پس از آن که موجودات بیگانه‌ی عجیب و غریب که فاقد بینایی هستند، اما شنوایی کاملاً ماهرانه‌ای دارند، مزرعه خانواده ابوت را از بین می‌برند، آن‌ها در طبیعت وحشی آواره می‌شوند. اِولین (بلانت) که خود را در جهان تنها می‌بیند، یک نوزاد تازه متولدشده – که باید همیشه او را ساکت نگه دارد – در آغوش دارد و دو فرزند نوجوان که باید از آن‌ها محافظت کند، اما ریگن (سیموندز) فرزندی که از همه بزرگ‌‌تر است، هرگز کسی نبوده که راه پدر و مادرش را دنبال کند.
ایده‌ای که کراسینسکی در ذهن داشت، تا جایی که در یکی از سواحل هاوایی بلانت را ترغیب به بازگشت کرد، همیشه در مورد شخصیت ریگن با بازی سیموندز بود: یک زن جوان مقاوم که مانند بازیگری که او را به تصویر می‌کشد، کم‌شنوا است.
كرانسینسكی می‌گوید: «فیلم اول درباره قولی است كه شما در موضع پدر یا مادر به فرزندان خود می‌دهید، كه اگر در کنار من باشید، می‌توانم برای همیشه شما را در امان نگه دارم. این قولی است که فکر می‌کنم همه والدین می‌دانند عملی نخواهد شد. من متوجه شدم وقتی این عهد شکسته می‌شود، یعنی بچه‌ها بزرگ شده‌اند… بنابراین اگر اولین «مکانی ساکت» نامه‌ای عاشقانه به بچه‌های من باشد، فیلم جدید یک نامه عجیب و غریب به بچه‌های من درمورد رؤیایی است که برای آن‌ها دارم. امیدوارم آن‌ها به‌اندازه شخصیت ریگن مثبت باشند، امیدوارم به‌اندازه او شجاع باشند، و بتوانند به تاریکی بروند و شمع روشن کنند.»
آن تصویر شمع در تاریکی، و تبدیل‌شدن ریگن به انسانی شجاع (و لجباز) مانند پدرش، چیزی است که ذهن کراسینسکی را کاملاً درگیر کرده بود.
بلانت آن را «غیر قابل انکار» توصیف می‌کند. «فکر می‌کنم این ایده در او رخنه کرد. فکر می‌کنم وقتی یک ایده این‌قدر خوب است، به شما می‌چسبد و جدا شدن از آن بسیار سخت است.»
این رویکرد همچنین به کراسینسکی اجازه داد مجموع چیزهایی را که ابوت‌ها از دست دادند، بیشتر و کامل‌تر کاوش کند. به‌عنوان مثال، آن صحنه فلاش‌بک اول فیلم که برای بلانت تعریف کرد، هرچند تا حدی بهانه‌ای برای حضور دوباره شخصیت لی در فیلم است، اما همچنین تأکیدی بر حس یک زندگی ایده‌آل در گذشته است که یک تراژدی جهانی آن را از بین برده است. بخشی از صحنه‌های فلاش‌بک در یک زمین بیس‌بال می‌گذرد، جایی که لی، اِولین و ریگن به تماشای مسابقه‌ای نشسته‌اند که مارکوس (جوپ) یکی از بازیکنان آن است، و بیننده بلافاصله احساس می‌کند که بهشت به‌زودی از دست خواهد رفت.
کراسینسکی می‌گوید: «در شروع فیلم، حتی تصاویری هست که می‌خواستم تماشاگر با دیدن آن همان حسی را داشته باشد که در شروع فیلم «آرواره‌ها» دارد. حضور در ساحل در آن فیلم در کنار حضور در بازی بیس‌بال در این فیلم. داستان‌پردازی چیزی است که من از ساده بودن یاد گرفتم.»
در مارس ۲۰۲۰ یعنی اولین تاریخی که برای اکران «مکانی ساکت ۲» در نظر گرفته شده بود، واقعیتِ کامل همه‌گیری کرونا هنوز مشخص نشده بود، اما خیلی‌ها به اهمیت این فضای وحشتناک در دنیای واقعی پی برده بودند. بنابراین، شاید به تعویق افتادن اکران عمومی فیلم در سینماها تا مه ۲۰۲۱، از روی خوش‌اقبالی بوده است، زیرا نگاه کراسینسکی به آینده، با وجود دیستوپیایی بودن آن، هم انسان‌گرایانه و هم خوش‌بینانه است. کیلیان مورفی که در «مکانی ساکت ۲» نقش یک غریبه مرموز را بازی می‌کند که راهش با خانواده ابوت یکی می‌شود، مطمئناً همین‌طور فکر می‌کند.
مورفی می‌گوید: «فیلم، با ظرافت این مضامین را بررسی می‌کند. اما این چیزها سالیان سال است اتفاق می‌افتد. جوامع در برابر بحران‌ها چگونه واکنش نشان می‌دهند؟ واکنش افراد چگونه است؟ آیا آن‌ها عقب‌نشینی می‌کنند یا شما برای کمک کردن پیش‌قدم هستید؟ درمورد شخصیت من، فکر می‌کنم او از یک مکان در فیلم شروع می‌کند و در مکانی دیگر به پایان می‌رسد، بدون این که زیاده‌روی کند یا معلم‌مآب باشد. فکر می‌کنم زیرمتن وجود دارد.»
بلانت با این حس موافق است. او می‌گوید: «من این فیلم را بسیار انسانی می‌دانم. بله، موجودات وحشتناک و هولناکی وجود دارند… اما آن‌ها اینجا هستند تا زمینه‌ای برای مقاومت بشریت فراهم کنند. این چیزی است که من درمورد فیلم دوست دارم. شما یک جامعه متلاشی را می‌بینید و می‌بینید چه چیزی متوقف شده است، اما بعد تولد و بیداریِ دوباره را می‌بینید. درنهایت، بشر می‌خواهد حس با هم بودن را داشته باشد.»
منبع: دن آف گیک
