در فیلم مهیج نامتعادل Unhinged، تأخیر در حرکت پشت چراغ راهنمایی و رانندگی به یک خشم کشنده تبدیل می‌شود و آنقدر شدید است که می‌تواند به یک داستان مکس دیوانه Mad Max در فضای عمومی تبدیل شود. راسل کرو در این فیلم ترسناک روانی نقش شخصیت منفی را بازی می‌کند و کارن پیستوریوس در نقش ریچل، مرکز توجه خشم اوست.
کرو که در این فیلم نام خاصی ندارد و تنها او را با عنوان «آن مرد» می‌شناسیم، یکی از دلایل تماشای این فیلم به حساب می‌آید. او کاملا به یک شخصیت شرور باورپذیر تبدیل شده است. حتی زمانی که داستان فیلم به سمت مضحکی پیش می‌رود، کرو کاری می‌کند که بیننده چشم از فیلم برندارد.
نامتعادل Unhinged داستان ریچل است که اوضاع نابسامانی دارد. پرونده جدایی او از همسرش در حال اجراست، بردار ریچل و نامزدش در خانه او جا خوش کرده‌اند و بهترین مشتری ریچل، او را از کار برکنار می‌کند. در یک چنین موقعیتی، ریچل توانایی کنترل خودش پشت چراغ راهنمایی را ندارد و به ماشینی که جلوی او از حرکت خودداری کرده، واکنش نشان می‌دهد.
همچنین بخوانید:
نقد و بررسی شبه جزیره Peninsula – دنباله‌ای کاملا متفاوت
او دستش را روی بوق می‌گذارد و به نوعی ناراحتی‌اش را ابراز می‌کند. احتمالا همه ما در چنین موقعیتی واکنش مشابهی نشان می‌دادیم و داستان این فیلم مبتنی بر همین موضوع پیش می‌رود که برای اکثر ما آشنا و قابل‌درک است.
راننده (کرو) که حواسش جای دیگری است و خودش هم روز بدی را گذرانده، از این واکنش ناراحت می‌شود و در پی شنیدن عذرخواهی از سمت ریچل دنبال او می‌رود. متأسفانه ریچل در وضعیتی نیست که زیر بار چنین خواسته‌ای برود. کایل (گابریل بیتمن) پسر ریچل از مادرش می‌خواهد که کوتاه بیاید اما ریچل به لجبازی‌اش ادامه می‌دهد. از این نقطه به بعد، همه چیز به‌شدت برهم می‌ریزد.
تا قبل از این نقطه، کارگردان فیلم دریک بورت (رویاپرداز آمریکایی American Dreamer) بسیار مهربانانه داستان را پیش برد. همان‌طور که ریچل تمام تخلف‌ها را انجام می‌دهد، بورت به تعلیق داستان می‌افزاید: چک کردن تلفن همراه، چشم برداشتن از جاده، رانندگی در خط کناری جاده، سرعت غیرمجاز و سبقت از ماشین‌های دیگر.
می‌دانیم که دیر یا زود ریچل و آن مرد راننده با یکدیگر برخورد خواهند داشت. در ابتدای فیلم مرد راننده را دیده‌ایم که دو نفر را کشته و خانه آنها را آتش زده است و مطمئن هستیم که برخورد آنها با هم فراتر از یک برخورد انسانی و رد و بدل کردن کارت‌های بیمه پیش خواهد رفت.
نامتعادل Unhinged یک فیلم مهیج پرتنش است که نشان می‌دهد رعایت ادب تا چه حد می‌تواند جلوی خشونت و ضرب‌وشتم را بگیرد. کارل السورث (آشفته Disturbia و چشم قرمز Red Eye) فیلم‌نامه را نوشته و به‌نظر می‌رسد این داستان کاملا شبیه حال‌وهوای این روزهای ما است. مونتاژ چند تصویر خبری در تیتراژ ابتدایی فیلم که نمونه‌های وحشتناکی از خشم‌های جاده‌ای را به نمایش گذاشته، حاکی از نیت نامتعادل Unhinged برای ماندن در قلمروی احتمالات است و انتظار معقولی در بیننده ایجاد می‌کند.
اما درست زمانی که تعلیق ماجرا شروع به کنار رفتن می‌کند، فیلم رنگ‌وبوی مضحکی به خود می‌گیرد و ما شاهد کشته شدن چند نفر می‌شویم. چیزی که در ابتدا شبیه شرح حالی بر خشم‌های جاده‌ای بود، خیلی سریع به خشونتی بی‌حدواندازه تبدیل می‌شود. احتمالا طرفداران ژانر وحشت گلایه‌ای از افراط‌های رایگان وصریح در داستان این فیلم نخواهند داشت.
اگر حتی کمی نسبت به داستانی درباره شکاف در جامعه علاقه‌مند هستید، احتمالا نامتعادل Unhinged تنها ناامیدی شما را بیشتر می‌کند و تم اصلی آن که قربانی را تا حدی مقصر می‌داند، توجه هیچ‌کس را به خود جلب نمی‌کند.
این مقاله برگرفته از نوشته تام ارنست در سایت www.original-cin.ca است.
سایر منتقدان درباره این فیلم چه نظری داشته‌اند؟
تیم رابی | The Telegraph
نامتعادل Unhinged به‌عنوان یک فیلم مهیج روانشناختی، وظیفه‌اش برای ایجاد هیجان و بالا بردن ضربان قلب تماشاچی را به خوبی انجام می‌دهد.
سیمرن هانس | The Observer
این فیلم مهیج از تعقیب و گریز جاده‌ای شباهت زیادی با فروپاشی Falling Down کمدی سیاه جوئل شوماخر محصول ۱۹۹۳ دارد. هر دو فیلم رویکرد خنده‌دار و تمسخرآمیزی نسبت به مردان ضعیف دارند. در نامتعادل Unhinged، شخصیت کرو ادعا می‌کند که یکی از بی‌ارزش‌ترین موجودات روی زمین است.
کریستینا نیولند | Empire
به‌نظر می‌رسد که این فیلم خیلی زود به شکل ویدیویی عرضه خواهد شد. با این وجود، نامتعادل Unhinged یک فیلم مهیج تند و فریبنده است که نه زیادی خودش را جدی گرفته و نه زیادی نسبت به خودش آگاه است. اگرچه رویکرد این فیلم کاملا تازه نیست، اما ژانر محکم و خالصی برای فیلم‌سازی محسوب می‌شود.
