مجله نماوا، زهرا مشتاق
اشکالی ندارد. می‌توانید صورتم را شطرنجی کنید. می‌شود گفت این اولین بار بود که یکی از فیلم‌های «هری پاتر» را کامل و از اول تا آخر می‌دیدم. خدای من، چه ذهن خلاقی. ماشین پرنده. عنکبوت‌هایی که می‌توانند تو را یک لقمه کنند و جز خاکستری از تو باقی نگذارند و چوب‌های جادویی که ابزار دم دستی هر جادوگری است و باید حتما باشد و وردهای عجیبی که می‌تواند آدم‌ها را تبدیل به حیوانات و یا هر چیز مشکوک دیگری بکند. به نظر می‌رسد، هری پاتر به دلیل پیشینه‌ای که دارد، آینده متفاوت و جایگاه ویژه‌ای دارد. یک جادوگر خاص با ردی روی پیشانی. پسرکی عجیب که با شجاعت می‌خواهد معماها را حل کند. اما او پسر با اخلاقی است. حاضر نیست بدجنسی کند و برای کشف هیچ رازی، کسی را قربانی نمی‌کند. یک جادوگر جوان درستکار که به سختی می‌خواهد از گذشته‌اش و والدینش که گویا کشته شده‌اند، حقایق بیشتری بداند. او تنهاست و خیلی از بچه‌های مدرسه جادوگری به موقعیت خاص و پیچیده او حسادت می‌کنند. آنقدر که خیلی زیاد در معرض جادوهای خطرناک از سمت دشمنانش و آنهایی که دوستش ندارند، قرار می‌گیرد. اما او یک قهرمان ممتاز است و خاصیت متفاوت بودن، مقاومت و جنگندگی است و هری یک جنگجوی خردمند است. آنچه که او را پیش می‌برد نیروی خرد، شهامت و میل به آگاهی و دانستن است و کیست که نداند، تقاضای دانایی چه رنج‌ها و مشکلاتی فراروی آدمی قرار می‌دهد.
آنچه فیلم «هری پاتر» را متمایز می‌کند، ایجاد آرزو و اشتیاق به خلاقیت و بلند پروازی است. وجود شخصیت‌های عجیب در کارکردهای مختلفی از شر تا خیر، چیدمان تحسین برانگیز صحنه‌ها، تالارهای عظیم و تو در تو و روایت قصه‌های کوچکتر برای پیش بردن قصه اصلی و اتصال به‌موقع آدم‌ها و وقایع به بکدیگر، از جمله وضعیت دراماتیک، پرکشش، انباشته از تعلیق و همراه با جذابیتی دلنشین برای مخاطب است.
به نظر می‌رسد نه تنها دیدن مجموعه فیلم‌های هری پاتر، که خواندن کتاب‌های او به قلم خانم جی کی رولینگ می‌تواند قدرت خلاقیت و پرواز تخیل را به ویژه در نوجوانان به اوج برساند.
