اگر تنها چیزی که در مورد فیلم جدید زنان کوچک Little Women به من می‌گفتید این بود که این فیلم نسخه‌ی جدیدی از داستان زنان کوچک است، احتمالا برای دیدن آن خیلی مشتاق نمی‌شدم. موضوع این نیست که این داستان را دوست ندارم. موضوع این است که فیلم‌ها و اقتباس‌های تلویزیونی بسیار زیادی از “زنان کوچک” را در این سال‌ها داشته‌ایم، که از میان آن‌ها می‌توان به دو فیلم صامت دهه‌ی ده میلادی، فیلم‌های سال‌های ۱۹۳۳، ۱۹۴۹ و ۱۹۹۴، آثار مختلف بی‌بی‌سی و یک سریال کوتاه تلویزیونی سال ۱۹۷۸ اشاره کرد.
همچنین بخوانید:
بهترین اقتباس ها از رمان زنان کوچک Little Women
اما اگر به من گفته بودید که گرتا گرویگ (لیدی‌برد) با استعداد فیلم‌نامه‌ی زنان کوچک Little Women را نوشته و این فیلم که اقتباسی از رمان کلاسیک لوئیزا می الکات است را کارگردانی خواهد کرد و بازیگران آن سورشا رونان، اما واتسون، فلورس پیو، لارا درن، مریل استریپ و تیموتی شالامی خواهند بود، بی‌صبرانه برای اکران این فیلم روزشماری می‌کردم.
حالا که این فیلم را تماشا کرده و از لحظه به لحظه‌ی این دیدگاه خاص و تازه و در عین حال زیبا به یکی از رمان‌هایی که در تاریخ سینما بیشترین اقتباس از روی آن ساخته شده است، را دیده‌ام باید بگویم که به نظر من این فیلم بهترین اقتباس ساخته شده از “زنان کوچک” است.
با فیلم بی‌نظیر و خلاقانه‌ی گرویگ طوری به نظر می‌رسد انگار اولین باری است که خواهران مارچ را ملاقات می‌کنیم. در زنان کوچک Little Women با فیلمی خوش‌ساخت، خنده‌دار و تاثیرگذار و داستانی الهام‌بهش با حال و هوای و اتفاقاتی که هنوز بعد از ۱۵۰ سال از زمان روایت داستان هنوز هم کاملا مرتبط به نظر می‌رسند، مواجه هستیم.
با اینکه در رمان، خواهران مارچ ۱۲ تا ۱۶ ساله هستند، در روایت گرویگ در ابتدای داستان زنانی جوان هستند (البته در فلش‌بک‌ها کم سن و سال‌تر هستند).
جو مارچ (سورشا رونان بی‌نظیر در ایفای نقشی مثال‌زدنی) در این فیلم نویسنده‌ا‌ی با استعداد است که مجبور است داستان‌هایش را ساده‌تر کند تا با ارزش‌های سنتی و سکسیستی دهه‌ی ۱۸۶۰ میلادی مطابقت پیدا کنند.
مگ (اما واتسون) ازدواج کرده است و دو بچه هم دارد اما نمی‌تواند انکار کند که دلش می‌خواست خانواده‌شان قادر بود چیزهای زیباتری در زندگی بخرد و قدرت مالی بیشتری داشت. ایمی (فلورنس پیو) نیز با عمه‌ی ثروتمند دخترها (مریل استریپ فوق‌العاده) در پاریس زندگی می‌کند. ایمی در حال خواندن هنر است و از محدودیت‌هایی که دارد کلافه شده است. او از نظر احساسی نیز جذب دوستی قدیمی شده است. بث (الیزا اسکانلن) داستان نیز که هنوز در خانه و پیش مادر دخترها (لارا درن) است، خیلی زود بیمار می‌شود.
رونان، واتسون، پیو و اسکانالن در تمام صحنه‌‌ها، چه صحنههای درام و چه صحنههای تلخ فیلم زنان کوچک Little Women ، رابطه‌ی خواهرانه‌ی زیبایی را به تصویر کشیده‌اند. با اینکه صحبت‌ها و مکالمات آن‌ها با آن دوران مطابقت دارد اما چیزی در مورد رفتار آن‌ها کاملا مرتبط با این روزها و کاملا امروزی به نظر می‌رسد.
گرویگ و فیلم‌بردار یوریک لوسو از پلت‌های متضاد برای تفکیک صحنههای زمان حال با فلش‌بک‌ها استفاده کرده‌اند. صحنههای قدیمی رنگ‌هایی طلایی داشته و صحنههای زمان حال رنگ‌هایی زنده و طبیعی دارند.
کریس کوپر بازی دلنشینی در نقش آقای لارنس، همسایه‌ی ثروتمند خانواده‌ی مارچ که دخترش را از دست داده و نگاهی پدرانه به بث دارد، ارائه کرده است. با ملاقات‌های بث و نواختن پیانو عمارت خالی و سرد او پر از موسیقی و گرما می‌شود. تیموتی شالامی نیز انتخاب فوق‌العاده‌ای به عنوان نوه‌ی آقای لارنس، لاری، بوده است. لاری پسر جوان جذابی است که از لحظه‌ای که جو را می‌بینید به او علاقه‌مند می‌شود اما در نهایت به یکی دیگر از خواهران مارچ که بیشتر به درد او می‌خورد، نزدیک می‌شود.
به نظر من فیلم زنان کوچک Little Women که یکی از آخرین فیلم‌هایی بود که در سال ۲۰۱۹ اکران شد، در حقیقت یکی از بهترین فیلم‌های این سال بود.
زنان کوچک Little Women بیست و پنج دسامبر بر روی پرده رفت.
منبع chicago.suntimes نویسندهRichard Roeper.
و حالا نظر سایر منتقدین در مورد این فیلم:
لیندزی بهر منتقد اسوشیتد پرس در نقد خود آورده است:
“درفیلمجدید زنان کوچک Little Women ایمی برخلاف سایر اقتباس‌های این اثر، احترامی که لیاقتش را دارد پیدا می‌کند. او که هیچ‌وقت به درستی درک نشد، در این فیلم اجازه پیدا کرده تا رشد کند و بالغ شود و پیو نیز بازیگری است که توانسته است فاصله‌ی میان یک کودک ناشی و زنی که می‌تواند تصمیم‌هایش را خودش بگیرد را به خوبی پر کند. و این فرصت تنها به ایمی داده نشده است، بلکه فیلم به طور کلی خیلی خوب به شخصیت‌های مکمل پرداخته است. مارمی (لارا درن) در فیلم مادری عاقل و مهربان بوده و در عین حال به کاستی‌های خود اقرار کند. حتی آقای مارچ (باب ادنکرک) نیز شخصیتی پیدا کرده و حتی بار طنز فیلم را نیز بالا می‌برد. البته شگفت‌آورترین شخصیت این فیلم آقای لارنس (کریس کوپر) است که ممکن است بیش از یک‌بار اشک شما را دربیاورد. این فیلم اثری خارق‌العاده برای گرویگی است که با دومین فیلم‌اش شاهکاری را بر روی پرده برده است. ممکن است «لیدی برد» یک فیلم زندگی‌نامه‌ای در مورد خودش بوده باشد، اما زنان کوچک Little Women قطعا استعداد او را به عنوان یک هنرمند ثابت می‌کند.”
