دکتر جان بوکیار در یکی از قسمت‌های اولیه‌ی سریال جدید نتفلیکس به نام Lenox Hill می‌گوید: “خانواده‌ها دوست ندارند خون پاشیده شده روی لباس‌ها و کفش‌های شما را ببینند.” تماشای او در حالی‌که قبل از رفتن پیش خانواده‌ی بیمار و صحبت با آن‌ها، به سرعت خون پاشیده شده روی لباس‌هایش را پاک می‌کند یکی از لحظاتی است که به خوبی نشان می‌دهد نقاط اوج این سریال از چه جنسی خواهند بود.
این نگاه عمیق و واقع‌گرایانه به آن‌چه که در بیمارستان آپر ایست ساید می‌گذرد، زندگی پر فراز نشیب و چالش‌های احساسی و فیزیکی کار در مراکز درمانی را به تصویر می‌کشد، و با واکاوی جزئیات مسائلی که عموما به چشم نمی‌آیند، مانند دکتر بوکیار، نشان می‌دهد حرفه‌ای‌های این کار چقدر می‌توانند دست‌انداز‌های مسیر کاری‌شان را از دید عموم پنهان کنند و به کار اصلی خود برسند.
چهار دکتر اصلی وجود دارند که سریال Lenox Hill لنز خود را بر روی آن‌ها می‌گرداند. دکتر دیوید لنگر، رئیس بخش جراحی مغز و اعصاب در کنار دکتر بوکیار که معاون این بخش است فعالیت می‌کند. در بخش زنان و زایمان، دکتر آماندا لیتل-ریچاردسون رزیدنت بیمارستان لیناکس هیل است، در حالی‌که دکتر میرتا ماکری در پزشکی اورژانسی تخصص دارد.

همچنین بخوانید:
نقد سریال Quiz – آیا تقلب صورت گرفت یا نه؟

Lenox Hill

غیرممکن است که یک سریال و یا برنامه‌ی تلویزیونی بتواند به تمام بخش‌های موجود در سیستم بهداشت و درمان آمریکا بپردازد، اما این سریال با چهار شخصیت خود گستره‌ی متنوعی از بیماران را پوشش می‌دهد. برخی از آن‌ها از ایالت‌های مجاور برای پروسه‌های درمانی خاص به آن‌جا می‌آیند. برخی دیگر افراد بی‌خانمان اطراف بیمارستان هستند که نیاز به مراقبت‌های ویژه و فوری دارند. در مجموع این گستره‌ی بیماران از نوجوانان گرفته تا بازنشستگان، والدین و کودکان را در بر می‌گیرد.
Lenox Hill بدون هیچ‌گونه تور مجازی خارجی، تنها بر پزشکانی تکیه می‌کند که در محوریت اتفاقات قرار دارند و به کمک آن‌ها شکاف‌هایی که ممکن است برای افراد ناآشنا با روند انجام کارهای داخل بیمارستان وجود داشته باشد را پر می‌کند. این موارد قطعا برای پخش در تلویزیون مناسب هستند و بستر مناسبی را برای روایت اتفاقات جاری در لحظات حساس فراهم می‌کنند. همیشه فرصت کافی برای طی کردن تمام قدم‌ها و مراحل درمان وجود ندارد، اما در طی هشت قسمت این سریال اطلاعاتی در اختیار مخاطب قرار می‌گیرد که با پرداختن به هر پرونده و بیمار جدید نیاز به توضیح کمتری احساس می‌شود.

دیوید لانگر

با وجودی‌که هر کدام از این چهار پزشک سیر داستانی منحصر به فرد خود را دارند، Lenox Hill تاکید زیادی بر ارائه‌ی تمام و کمال آن‌ها ندارد. رفت و برگشت متداول میان آن‌چه در مورد یک بیمار خاص می‌گذرد و اتفاقاتی که در سایر طبقات این بیمارستان در جریان است، مدام به مخاطب یادآوری می‌کند که ممکن است تمام اتفاقات در یک زمان در حال وقوع باشند. بخش زنان و زایمان به صرف این‌که چند طبقه بالاتر عمل جراحی مغزی به پیچید‌گی‌های چالش‌برانگیزی برخورده است، کار خود را متوقف نمی‌کند.
از طرفی Lenox Hill از فرصتی که برای پرداختن به جزئیات هر بخش دارد استفاده می‌کند و حلقه‌های متصل‌کننده‌ی شغل‌های افراد مختلف را که در تلاش هستند به بهترین شکل ممکن کارشان را انجام دهند، به تصویر می‌کشد. این سریال گاهی بین سیر داستانی شخصیت‌های مختلف خود نیز پل می‌زند — در حالی‌که دوربین از پشت یک پزشک را که در حال راه رفتن در سالن بیمارستان است می‌گیرد، ناگهان سراغ پزشکی دیگر می‌رود که در طبقه‌ای دیگر در همان جهت در حال حرکت است. این اشاره‌ی ظریف به این‌که جریان کار ادامه‌دار است، فارغ از اتفاقاتی که در جاهای دیگر می‌افتد، نسبت به چند ماه قبل بیشتر بر ذهن و دل مخاطب می‌نشیند.
این مطلب برگرفته از نوشته‌ی استیو گرین در وب‌سایت ایندی‌وایر است.

Lenox Hill

حال به بررسی نظر سایر منتقدین می‌پردازیم:

جان اندرسن John Anderson | وال استریت ژورنال Wall Street Journal

این سریال یک اثر یک‌پارچه در مورد مردم، کارشان و جایی که آن‌ها در آن کار می‌کنند است. جای تعجب نیست که این مردم، افرادی هستند که کارشان — از هر زاویه‌ای که به آن نگاه کنیم — بر داستان اثرگذار است. در هم تنیدن پروسه‌های درمانی با وقایع تاریخی احساسی، و شخصیت‌پردازی که در این سریال شاهد آن هستیم فوق‌العاده است و مخاطب را به شدت درگیر خود می‌کند.

جودی برمن Judy Berman | تایم Time

به نظر می‌رسد هر سریال یا فیلمی که پلیسی یا حقوقی نباشد باید یک سریال پزشکی از آب دربیاید. با این وجود من تا به حال سریالی مانند Lenox Hill ندیده‌ام. روتی شاتز و آدی باراش با انتخاب پزشکانی که در این سریال داستان خود و حرفه‌شان را روایت می‌کنند توانسته‌اند گستره‌ی وسیعی از شخصیت‌ها، تخصص‌ها و سبک‌های درمانی که در بیمارستان‌ها به چشم می‌خورد پوشش دهند.

دنیل داداریو Daniel D’Addario | ورایتی Variety

آن‌چه که در مورد سریال مستند جدید نتفلیکس به نام Lenox Hill و در میان سایر عناوین پخش شده‌ی امسال شگفت‌انگیز است، روش به تصویر کشیدن هیجانات و استرس کارهای به شدت روزمره است. «لیناکس هیل» با کنجکاوی بی‌پرده‌ای در مورد بیماران و پرونده‌ها به نتیجه‌گیری در مورد شیوه‌ای مرسوم فعلی سیستم درمانی می‌پردازد، اما به مخاطبان خود اجازه می‌دهد تا تصمیم نهایی را خود بگیرند.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.