مجله نماوا، ترجمه: علی افتخاری
در یک دنیای تلویزیونی مملو از گزینه‌های مختلف، این که بتوانید نه‌فقط با وجود سر و صدا راه خود را باز کنید بلکه به یک موفقیت واقعی نیز برسید، بسیار دشوار است. سریال دبستان ابوت (Abbott Elementary)، کمدی موقعیت کوئینتا برانسون در اوایل سال ۲۰۲۲ دقیقاً همین کار را انجام داد، آن هم نه در یک پلتفرم استریم یا یک شبکه کابلی پولی بلکه در ای‌بی‌سی.
خود برانسون در این سریال نقش جنین تیگز را بازی می‌کند، معلم جوان و خوش‌بین یک مدرسه ابتدایی با بودجه کم در فیلادلفیا. جنین ساده‌لوح نیست؛ او می‌داند دنیا همیشه با او یا دانش‌آموزانش منصف نبوده است، اما حتی در شرایطی که مدرسه و سیستم اطراف آن کاملاً ویران به نظر می‌رسد، او بسیار امیدوار است برای دانش‌آموزانش فضایی ایجاد کند تا بهترینِ خود باشند.
برانسون از زمانی که اولین بار با تولید کمدی دیجیتال وارد صحنه شد به دنبال ایجاد این فضا بود. او استعداد خود در کمدی را در تعدادی از پروژه‌های دیگر نشان داد، از همه مهم‌تر در «سریال آیتمی بانوی سیاه‌پوست» اچ‌بی‌او، اما «دبستان ابوت» اولین سریالی است که او به‌تنهایی خلق کرد و به‌عنوان ستاره و مغز متفکر آن چیزی ساخته است که تماشاگران از دیدن آن لذت می‌برند، درحالی‌که چرخشی تازه نیز در حوزه پخش تلویزیونی و قالب مستندنما ایجاد کرده است.
فضای سریال همان چیزی است که برانسون همیشه دوست داشته است: مدرسه. مادرش معلم مهدکودک او بود و آن‌ها شش سال، هر روز به یک مدرسه می‌رفتند. آنچه او از شیوه آموزش مادرش به یاد دارد و برخی از اتفاقاتی که در مدرسه روی می‌داد، الهام‌بخش «دبستان ابوت» شد.
برانسون می‌گوید: «یکی از خاطرات مادرم که در اپیزود اول از آن استفاده کردم، درمورد معلمی بود که به یک بچه مشت زد. از خیلی ماجراهای مادرم در مدرسه در بخش‌های مختلف سریال استفاده کردم. درواقع همه آن‌ها در ذهن من نقش بسته است، همه چیزهایی که در طول سال‌ها برای من تعریف کرده است و همه چیزهایی که خودم شاهد بودم، چون در مدرسه وقت زیادی را با او می‌گذراندم.»
شخصیت باربارا هاوارد (شریل لی رالف) در سریال – یک معلم باتجربه که اغلب تازه‌کارها را راهنمایی می‌کند – بر مبنای مادر او خلق شد. برانسون می‌گوید مادرش و باربارا هر دو استعداد خاصی در برخورد با کودکان بدرفتار دارند.
او می‌گوید: «مادرم هر سال یک شاگرد داشت که دردسرساز بود، اما در عین حال شاگرد مورد علاقه او بود. وقتی در خانه درباره شاگردی حرف می‌زد که بیشترین دردسر را ایجاد می‌کرد، متوجه می‌شدیم آن بچه شاگرد محبوبش است. مثلاً می‌گفت، “جمال اعصاب من را خرد می‌کند.” یک سال تمام جمال تنها نامی بود که در خانه می‌شنیدیم و آخر سر وقتی او به کلاس اول رفت، مادرم گریه می‌کرد.»
تغییر مسیر بچه‌ها هم‌زمان با پیشرفت آن‌ها در زندگی یکی از دلایل علاقه برانسون به تحصیل و بچه‌هاست. او حتی در مقطعی می‌خواست خودش معلم شود. «مدتی واقعاً به آن فکر می‌کردم، اما خیلی طول نکشید. به جایی نرسیدم. مادرم می‌خواست من معلم شوم، اما خوب می‌دانستم که کار من نیست. آن زمان اعتقاد داشتم تحملش را ندارم.»
برانسون که اصالتاً اهل غرب فیلادلفیا در پنسیلوانیا است، حالا به خاطر «دبستان ابوت» به یک نام آشنا تبدیل شده است، اما شهرت او داستان یک موفقیت یک‌شبه نیست.
بازیگر و نویسنده ۳۲ ساله اولین بار زمانی به شهرت رسید که یک قطعه طنز کوتاه از او در سال ۲۰۱۴ در فضای مجازی وایرال شد. بعدازآن، شوخ‌طبعی و مهارت اینترنتی او باعث شد در بازفید شغلی پیدا کند و چهار سال در آنجا در بخش تولید محتوا کار کرد. پس از ترک بازفید در ۲۰۱۸، او مسئولیت هدایت چند پروژه را به عهده گرفت، ازجمله یک اپیزود افتتاحیه برای سی‌دبلیو که پخش نشد. او بعد روی «سریال آیتمی بانوی سیاه»، سریال انیمیشن «جوخه دوستی دخترانه جادویی» و فصل سوم «معجزه‌گران» کار کرد، اما با «دبستان ابوت» پیروزی بزرگ برای او رقم خورد.
برانسون در این سریال که داستانش در زادگاهش روی می‌دهد نقش معلمی تازه‌کار را دارد که همچنان امیدوار است اداره آموزش و پرورش منطقه منابع بسیار مورد نیاز مدرسه را فراهم کند. باربارا هاوارد و ملیسا شمنتی (لیزا آن والتر) معلمان باتجربه‌ای هستند که موارد بی‌شمار نبود حمایت کافی از سوی مدیران به آن‌ها یاد داده است به ترفندهای خود تکیه کنند. وقتی ایوا کلمن (جنل جیمز) مدیر مدرسه شیرین‌کاری‌هایی می‌کند که به ضرر دانش‌آموزان است، جنین، باربارا و ملیسا همراه با گرگوری ادی (تایلر جیمز ویلیامز)، معلم جایگزین که جدیدترین عضو کادر آموزشی دبستان است و جیکوب هیل (کریس پرفتی)، معلم تاریخ یک گروه تشکیل می‌دهند تا شرایط را به نفع بچه‌ها تغییر دهند.
این که چرا بعضی‌ها معلمی را به‌عنوان شغل خود انتخاب می‌کنند یکی از دو دلیلی است که برانسون سریال را از دیدگاه آموزگاران ساخت. دلیل دیگر این است که تاکنون هیچ‌وقت سریالی با موضوع مدرسه به‌طور کامل از این منظر روایت نشده است.
او توضیح می‌دهد: «معمولاً نصف‌نصف بوده است – نصف دانش آموزان، نصف معلمان. معمولاً سریال‌ها بین دو این دو طیف جریان دارد و بیشتر بر دانش‌آموزان تمرکز می‌کند، اما من اعتقاد دارم ورود به زندگی معلمان به یک شکل واقعی واقعاً مهم است، نه به شکل شوخی که با برداشت کمدی ما از آن‌ها شروع شود. به همین دلیل کار در این سریال برای من ضروری بود، چون چیزهای بیشتری را می‌توان نشان داد: آدم‌های واقعی که کم‌درآمدترین شغل دنیا را انتخاب می‌کنند. چه چیزی این نوع افراد را تشکیل می‌دهد؟»
این پرسش برانسون را واداشت شخصیت‌هایی خلق کند که به اندازه معلمان در دنیای واقعی ترکیبی از شور و شوق، صبر، مهربانی و ثبات باشند.
او می‌گوید: «می‌دانستم تحمل معلم بودن را ندارم. مادرم داشت و این خیلی مهم است که بدانید این شغل شماست و بدانید انجام آن در درازمدت به چه چیزی نیاز دارد… عملاً کار واقعاً سختی است، باید خیلی پر دل و جرات باشید، درد و رنج را تحمل کنید و ثبات احساسی داشته باشید تا بتوانید از پس آن بربیایید؛ بنابراین اگر نتوانید همه این کارها را انجام دهید، معلم خوبی نمی‌شوید، اما اگر بتوانید همه این کارها را انجام دهید، یک معلم واقعاً خاص هستید.»
به همین دلیل برانسون، هرچند قبلاً تحملش را نداشت حالا می‌خواهد روزی معلم شود. او زمانی معلم کلاس‌های رقص بود و می‌گوید پس از موفقیت در هالیوود می‌خواهد آنچه را در این صنعت آموخته است به دانش‌آموزان مقطع متوسط بیاموزد: این محتوا «جذاب« است.
برانسون که تحصیلات خود در رشته روزنامه‌نگاری و ارتباطات در دانشگاه تمپل را زود به پایان رساند تا به‌طور تمام‌وقت در کمدی فعالیت کند، می‌گوید: «خیلی جالب است که جوان‌ترها پیش از ورود به کالج در این زمینه آموزش ببینند، چون حالا آن‌ها به‌واسطه تسلط بر مسائل دیجیتال خیلی در بازی جلو هستند، برای آن‌ها مفید است که با مؤلفه مالی پشت همه این مسائل آشنا باشند یا کسب‌وکار واقعی پشت آن را بدانند.»
اما برانسون فعلاً وقت این کار را ندارد چون حسابی مشغول کار روی فصل دوم «دبستان ابوت» است که قرار است سپتامبر امسال پخش شود.
حمایت او از آموزش چیزی فراتر از داستان‌های جالب دوران کودکی و سریالی موفق و پول‌ساز است. تیم بازاریابی «دبستان ابوت» بخشی از درآمد فصل اول این سریال را به خرید لوازم مورد نیاز معلمان و خرید یک اتوبوس بازسازی‌شده که در مواقع استراحت نیز به کار می‌آید، اختصاص داد، اما برانسون می‌خواهد مقامات منتخب برای افزایش حقوق معلمان و حمایت از مدارس دولتی کارهای بیشتری انجام دهند.
او می‌گوید میانگین حقوق معلمان در آمریکا به‌طور وحشتناکی پایین است و با وجود حمایت عمومی و تعهدات مسئولان در زمینه تأمین مالی مدارس دولتی، مشکل همچنان ادامه دارد. «معلمان هرگز نباید چیزی را بخواهند.»
او ادامه می‌دهد: «ما هنوز شاهد تغییرات گسترده در این زمینه نیستیم چون مسئولان خیلی راحت می‌توانند جوری درباره این چیزها صحبت کنند که جالب یا زیرک به نظر برسند، همان‌طور که همیشه با حرف‌های تکراری و شعاری روبرو بوده‌ایم، اما تحقق این شعارها در واقعیت مسئله دیگری است.»
«دبستان ابوت» می‌تواند باعث افزایش آگاهی درمورد این نابرابری‌ها و گرفتاری‌های واقعی معلمان شود. میم‌ها و موضوعات توییتری مرتبط به‌طور مرتب در رسانه‌های اجتماعی همه‌گیر می‌شوند و برانسون می‌دانست او و همکارانش سریالی تأثیرگذار می‌سازند، اما نمی‌دانست مردم سریال آن‌ها را می‌بینند یا نه. حالا استقبال گرم تماشاگران از «دبستان ابوت» برای او یک سورپرایز خوشایند است.
برانسون می‌گوید: «من شوکه شدم. خیلی کم پیش می‌آید که فصل اول یک سریال کمدی همه را هیجان‌زده کند. بنابراین برای من خیلی غافلگیرکننده بود، هرچند اعتقاد دارم ما سریال خوبی ساختیم. درواقع همان چیزی است که آرزویش را داشتیم.»
برانسون می‌گوید سرازیر شدن حمایت‌ها تأیید می‌کند او در مسیر هدف خود گام برمی‌دارد. ازنظر او «دبستان ابوت» قطعاً «یک سریال رؤیایی» است. «احساس می‌کنم اگر این سریال ساخته نمی‌شد ممکن بود قید کار در این حوزه را بزنم، چون می‌دانستم بهترین کاری است که می‌توانم انجام دهم و اگر به دلایلی موفق به ساخت آن نمی‌شدم باید انرژی خود را به جای دیگری هدایت می‌کردم. به جایی می‌رفتم که دوستم داشته باشند و پذیرفته شوم. با “دبستان ابوت”قلبم را روی کاغذ آوردم.»
منبع: تودی (رندی ریچاردسون)
تماشای سریال دبستان ابوت در نماوا
