مجله نماوا، ترجمه: علی افتخاری
انگار سال ۲۰۲۱ به یک سال بزرگ برای لین-مانوئل میراندا تبدیل شده است. بازیگر، خواننده، ترانه‌سرا و نمایشنامه‌نویس بااستعداد و مغز متفکر نمایش بسیار موفق «همیلتون» (۲۰۱۵)، نقش کوچکی در فیلم «در هایتس» ایفا کرد که با اقتباس از موزیکال برنده جایزه تونی او ساخته شد؛ اولین فیلم بلند داستانی خود، «تیک، تیک… بوم!» را آماده اکران دارد و همچنین آهنگ‌های اصلی «افسون»، انیمیشن موزیکال جدید دیزنی را نوشت که در ماه نوامبر اکران می‌شود. او در نیمه اول سال فیلم انیمیشن «ویوو» (Vivo) تولید سونی پیکچرز انیمیشن را نیز پیش روی علاقه‌مندان قرار داد. (فیلم پس از چند بار به تعویق افتادن اکران به خاطر همه‌گیری کرونا، از ۳۰ ژوئیه ۲۰۲۱ به‌طور محدود در آمریکای شمالی روی پرده رفت و از شش اوت در نتفلیکس پخش شد.)
هنرمند ۴۱ ساله نیویورکی از ابتدا پروژه «ویوو» را به‌عنوان نامه‌ای عاشقانه به میراث موسیقی کوبا تصور کرد. درواقع، وقتی او و کارگردان، کرک دمیکو («غارنشینان») کار خود را در ۲۰۱۶ آغاز کردند، میراندا به دمیکو گفت که «ویوو»، هم‌سنخ نمایش موزیکال «در هایتس» است.
به همین دلیل بود که میراندا از کیارا آلگریا هودس، نویسنده «در هایتس» و الکس لاکامور، آهنگساز خواست در «ویوو» به او بپیوندند، اما درحالی‌که «در هایتس» با اشتیاق نوستالژیک برای بازگشت به کشور قدیمی پورتوریکو روبرو بود، «ویوو» قصد سفر به میامی را داشت تا عشق و شادی موسیقی کوبا را در یک مأموریت بسیار شخصی گسترش دهد.
میراندا علاوه بر ایده‌پردازی برای «ویوو» (که بین فوریه ۲۰۲۰ تا فوریه ۲۰۲۱ تولید شد) و نوشتن هشت آهنگ اصلی، صداپیشگی شخصیت اصلی فیلم را نیز بر عهده دارد: یک خرسک دم‌حلقه‌ای خواننده و نوازنده که هر روز در یکی از میدان‌های پر جنب و جوش و زیبای شهر هاوانا با صاحب و همکار خود، آندرس (خوان د مارکوس که در فیلم مستند «بوئنا ویستا سوشیال کلاب» ویم وندرس حضور داشت)، موسیقی اجرا می‌کند. این تا زمانی است که یک تراژدی روی می‌دهد؛ ویوو به میامی در فلوریدا سفر می‌کند تا یک آهنگ ویژه را که آندرس دهه‌ها پیش برای عشق زندگی خود، مارتا، خواننده معروف (با صدای گلوریا استفان) نوشت به دست او برساند. در طول راه، یک دختر کوچک پرانرژی به نام گابی (نیرالی سیمو بازیگر تازه‌کار) که آشفتگی او با شخصیت عصبی‌تر ویوو در تضاد است، او را همراهی می‌کند.
دمیکو می‌گوید سازندگان فیلم می‌خواستند «یک نسخه جدید واقعاً معرکه از یک شخصیت زن بلندپرواز» بیابند تا ویوو را در سفر همراهی کند؛ بنابراین هودس شخصیت گابی را تا حدی بر مبنای خواهر کوچک‌تر خود شکل داد.
درحالی‌که ویوو موجودی با دقت و کنترل‌‌شده است، گابی را می‌توان با کلماتی مانند «پر دل و جرئت» و «سرکش» توصیف کرد. دمیکو و هودس به سفر با هواپیما، قطار و ماشین به‌عنوان مدلی برای نوعی قصه‌گویی که می‌خواستند از آن الگوبرداری کنند، نگاه کردند. دمیکو می‌گوید: «باید با کسی که واقعاً با شما متفاوت است و واقعاً عصبانی‌تان می‌کند، سفر کنید؛ و باید زمانی را صرف کنید تا مشترکات موجود را با وجود تفاوت‌های خود پیدا کنید و در این تفاوت‌ها و درگیری‌ها آزادی را نیز پیدا می‌کنید.»
«ویوو» اولین موزیکال انیمیشن دمیکو بود و او در همکاری با میراندا هیچ تردیدی نداشت. او می‌گوید: «در این مورد خیلی خوش‌شانس بودم چون همکاری با لین یک موقعیت خاص است. او نه‌تنها جنبه موسیقی را می‌شناسد بلکه انیمیشن را می‌شناسد، کارتون را می‌شناسد. او همچنین صداپیشه اصلی بود؛ و این داستان او بود که سال‌ها پیش آن را ساخت (قرارداد اولیه در دریم‌ورکس در سال ۲۰۱۵ به هم خورد). از جنبه موسیقی نیز همکاری با کیارا و الکس فوق‌العاده بود. ضمن این که گروه انیمیشن در سونی (پیکچرز ایمیج‌ورکس) برای عبور از مرزها (که آن‌ها هم‌زمان با «مرد عنکبوتی: به درون دنیای عنکبوتی» و «میچل‌‌ها در برابر ماشین‌‌ها» انجام می‌دادند) بسیار پذیرا بود.
دمیکو و همکارانش پس از تعیین مناظر و صداهای هاوانا و مشورت با گروهی از کارشناسان فرهنگی، به دنبال پیدا کردن صدای مناسب هاوانا بودند. آن‌ها خوش‌شانس بودند که د مارکوس – موسیقیدان کوبایی و رهبر گروه موسیقی که بزرگ‌شده در هاوانا است و جنبه‌ای اصیل به شخصیت آندرس ارائه داد – را در کنار خود داشتند.
دمیکو می‌گوید: «می‌خواستم تا جایی که می‌شود موسیقیدان‌های مختلف را پیدا کنیم و د مارکوس هرگز قبلاً بازی نکرده بود، اما او روحیه خاصی داشت و از داستان هیجان‌زده بود. او گفت، “من خودم ویوو بودم – من پیرمردها را به آمریکا می‌بردم.” و نیرالی، اصالت را به گابی بخشید. او قبلاً هرگز به‌طور حرفه‌ای بازی نکرده بود، اما انرژی زیادی داشت و می‌توانست موسیقی را حمل کند.»
به‌عنوان یک موزیکال، تداعی یک فضای نمایشی متناسب با داستان مهم بود. سازندگان «ویوو»، فیلم را با دوئت پرشور «تَک» شروع می‌کنند، اجرایی که آندرس و ویوو را به‌واسطه روحیه شاد هاوانا و عشق آن‌ها به یکدیگر، به تماشاگر معرفی می‌کند. آنچه سازندگان در ذهن داشتند، افتتاحیه فیلم «یک آمریکایی در پاریس» با اجرای پراحساس جین کلی بود.
دمیکو ادامه می‌دهد: «لین تمایل زیادی داشت که فیلم با یک آهنگ شروع شود. او وظیفه خود می‌دانست با این آهنگ، پیش‌درآمد را با قصه‌گویی ترکیب کند. او همیشه این‌طور تصور کرده بود که دو نوازنده و خواننده همه عمر با هم کار کرده‌اند و این کار را روزی ۲۰ بار انجام می‌دهند. آن‌ها کاملاً با هم هماهنگ هستند و حرکت‌ها و عبارت‌های یکدیگر را پیش‌بینی می‌کنند.»
دمیکو در ابتدا برای هر آهنگ یک سبک انیمیشن متفاوت را تصور کرد، اما معلوم شد این کار بسیار پیچیده و هزینه‌بر است؛ بنابراین آن‌ها یک ظاهر دوبعدی رنگارنگ به‌دست‌آمده از پوسترهای مسافرتی الهام‌گرفته از کوبا در اواسط قرن را برای آهنگ «Mambo Cabana» – که در آن آندرس برای ویوو درمورد مارتا در میامی می‌خواند – و یک حس دوبعدی/سه‌بعدی را برای سرود رهایی‌بخش گابی با عنوان «طبل خودم» در نظر گرفتند.
اما غیرقابل‌پیش‌بینی‌ترین آهنگ، «بیت را حفظ کن» بود که در آن ویوو و گابی درحالی‌که با قایق از یک مسیر انحرافی و خطرناک در اِوِرگلیدز، فلوریدا می‌گذرند با هم پیوند می‌خورند. دمیکو می‌گوید: «لین این صحنه را دوست داشت. ما چند بار آن را ضبط کردیم و تصمیم گرفتیم از آن استفاده کنیم، اما لین با نگاه معماری ازنظر موسیقی گفت می‌توانیم در وسط پرده دوم از یک آهنگ استفاده کنیم. البته در ابتدا کمی تردید داشت به آن صحنه دست بزنیم چون خیلی خوب از کار درآمده بود، اما در آن زمان بود که نیاز داشتیم ویوو صدای خود را بشنود و واقعاً بفهمد ازنظر احساسی کجا قرار دارد و این دو را در کنار هم قرار دهد.»
بااین‌حال، درنهایت، آنچه «ویوو» را از سایر موزیکال‌های انیمیشن متمایز می‌کند این است که واقعاً درباره اندوه است. ویوو بهترین دوست خود را از دست داده، اما سعی می‌کند آخرین آرزوی آندرس را با تحویل آهنگ او، «درون قلب تو» به مارتا در میامی برآورده کند.
دمیکو در پایان می‌گوید: «این فیلمی درباره مراحل غم است که ایده لین بود؛ بنابراین سفر یک قهرمان نبود. موارد خاصی نیز بود که ما ازنظر موسیقی به آن توجه داشتیم. سخت‌ترین کار انتقال این ایده بود که مأموریت ویوو برای او یک حرکت تحسین‌آمیز است؛ هدیه‌ای از عشق او به این مرد.»
منبع: ایندی وایر (بیل دسوویتز)
