تقریبا هرگز فیلمی ساخته نشده که ماهیت عجیب، گیج‌کننده و سخت‌گیرانهٔ نوجوانان را پررنگ کرده باشد. حتی فیلم‌هایی مثل کلوپ صبحانه The Breakfast Club و لیدی برد Ladybird این موضوع را تحت پوشش نسل‌ها، مکان‌ها و فرهنگ‌ها کار کرده‌اند. از بسیاری جهت‌ها، بیتس Beats هم از این نظر تفاوت زیادی با فیلم‌های دیگر ندارد. با این وجود، این فیلم اسکاتلندی استعاره‌های کلاسیک این ژانر را به قصد تلنگری به جریان پنهان که زیر این داستان‌ها برقرار است، یکپارچه کرده و بهبود بخشیده است. نتیجه نهایی، اکتشافی عینی از طبقه‌بندی، مردانگی و دوستی در یک موقعیت اجتماعی و سیاسی است که شاید هنوز برای خیلی‌ها آشنا باشد.
داستان بیتس Beats در اسکاتلند ۱۹۹۴ می‌گذرد و ماجرای دو نوجوان به نام‌های جانو (کریستین اورتگا) و اسپنر (لورن مک‌دونالد) را که مشغول کشف مسیر متلاطم دوران نوجوانی‌شان هستند، در طی چند روز روایت می‌کند. هر دو مرد جوان داستان، از طرفداران آتشین موسیقی رقص الکترونیک (EDM) هستند. جدا از سن کم آنها، پرداختن به این سرگرمی به دلیل تصویب لایحه جدید عدالت کیفری و نظم عمومی، کار سختی به نظر می‌رسد. قانون جدید بخش‌های زیادی دارد، اما پردردسرترین آنها برای جانو و اسپنر، مجرم شناخته‌شدن کسانی است که برای شنیدن و پرداختن به موسیقی در جایی دور هم جمع می‌شوند.
همچنین بخوانید:
نقد فیلم نیمی از آن The Half of It – ساخته کمدی رمانتیک جدید نت‌فلیکس
این وضعیت با اسباب‌کشی جانو و خانواده‌اش به محلی دیگر، موقعیت را برای این دو دوست جوان سخت‌تر می‌کند. این آخرین فرصت آنها برای شرکت در یک دورهمی زیرزمینی است. این موضوع به‌خصوص برای اسپنر که می‌داند جانو شرایط سختی را در خانه می‌گذراند و اسباب‌کشی آنها به محل جدید به این دلیل است که می‌خواهند جانو از عادت‌های بدی که داشته جدا شود و موقعیت جدیدی را تجربه کند، بسیار مهم است. اگر به این موضوع در هر فیلم دیگری پرداخته می‌شد، با یک نوجوان عصبی و پرخاشگر روبرو می‌شدیم، اما بیتس Beats می‌داند که دقیقا می‌خواهد چه کار کند.
برایان ولش کارگردان از کلیشه‌های استاندارد برای چنین داستانی دوری می‌کند تا نشان دهد بالا رفتن سن در بلوغ سهم دارد و این دو مفهوم لزوما با یکدیگر مرتبط نیستند. شخصیت بزرگسالی که درون جانو و اسپنر زندگی می‌کند سعی دارند که این دو نوجوان را بزرگ کنند، با این حال هیچ کدام از آنها از نیاز این بچه‌ها به اشتباه کردن و درس گرفتن از تجربه‌های خاصشان درکی ندارند. رابطه بین این دو نوجوان خاص است و به سادگی تعریف نمی‌شود. این موضوع به نقطه قوت ولش و کیران هورلی در مقام نویسنده تبدیل شده که این جنبه از رابطهٔ آنها پیشبرد احساسی فیلم را مشخص کرده است.
یکی دیگر از دغدغه‌های مطرح در این فیلم، پرداختن به این موضوع است که مردم چطور تحت تأثیر فرهنگ اجتماعی و سیاسی قرار می‌گیرند و «مشکلات» نوجوانان و جوانان بیشتر به بزرگسالان مربوط می‌شود تا خودشان. یکی از صحنه‌های تکان‌دهنده ابتدای فیلم که برادر بزرگ‌تر و بدرفتار اسپنر را نشان می‌دهد، طرح کلی از این موضوع است که بچه‌ها بازتاب بدترین جنبه‌ها از پرورش‌دهندگان‌شان هستند. اسپنر حق دارد که به یک دردسرساز بزرگ تبدیل شود که باعث شده والدین جانو نگران فرزندشان باشند. با این حال، با پیشروی داستان، وفاداری و مهربانی اسپنر به عنوان یکی از ویژگی‌های شخصیتی‌اش نیز مورد توجه قرار می‌گیرد.
ساخت بیتس Beats به صورت سیاه و سفید، جزو اجزای بصری فیلم است که با المان‌های موضوعی فیلم همگام شده است. این بچه‌ها (مثل خیلی از بچه‌های دیگر) در گوشه‌ای تاریک از یک جهان نورانی زندگی می‌کنند که آمادهٔ پذیرش آن نیستند (و حتی نمی‌دانند چگونه باید این کار را انجام دهند).
بازی بازیگران برای روایت یک داستان بزرگ‌تر بسیار خوب و هماهنگ است. لورا فریزر در نقش مادر مستأصل جانو و نیل لیپر برادر اسپنر در نقش‌هایشان بسیار خوش درخشیده‌اند. بار بیتس Beats روی دوش اورتگا و مک‌دونالد است، با این حال آنچه در این فیلم به خوبی کار می‌کند، تغییر جهت فوق‌العاده در نقش‌های اصلی در ابتدا و انتهای فیلم است.
بی‌شک، در قلب تمام اینها با دو نوجوان روبرو هستیم که همان‌طور که غرق در شور رقص و موسیقی هستند، می‌خواهند طبق انتظاری که فرهنگ‌شان از آنها دارد قوی باشند. همه اینها به نگاهی خشن اما صادق نسبت به جوانان و حسی که از هدایت کردن آنها بدون قطب‌نما منتقل شده، اضافه می‌شود.
این مقاله برگرفته از نوشته Warren Cantrell در سایت theplaylist.net است.
نظر سایر منتقدان درباره این فیلم چیست؟
Wendy Ide | اسکرین دیلی
بیتس Beats به زیبایی وحشت هیجان‌آور و لذت‌بخش رسیدن به یک انبار متروکه مجهز به سیستم صوتی و امکانات پایین زندگی را به تصویر کشیده است. در کنار اینها، این فیلم شهادتی بر عشق افلاطونی ناقص میان دو شخصیت اصلی نیز محسوب می‌شود.
Tiffany Tchobanian | فیلم تریت
خواسته‌های ولش دربیتس Beats واضح و اشتیاق او قابل لمس است.
Alex Godfrey | تایم اوت
این فیلم قطعا یک فیلم تاریخی است (که به‌‌خاطر سیاه و سفید نبودنش نیز تشدید شده است)، اما انسانیت آن جاودانه است و هیجانات زیادی در خود دارد.
