مجله نماوا، سحر عصرآزاد فیلم سینمایی «من» برشی دراماتیک از مقطع بحرانی زندگی زنی است غیرکلیشه‌ای که فاعل و پیش‌برنده خط زندگی خودش تا مقصد است؛ حتی اگر این مقصد زندان باشد. سهیل بیرقی پس از سال‌ها حضور در کنار کارگردانان شناخته شده و مطرح همچون واروژ کریم مسیحی، عبدالرضا کاهانی، حسن فتحی، رسول صدرعاملی …
کمتر فیلم‌سازی را می‌توان یافت که به‌اندازه سهیل بیرقی جسارت داشته باشد تا با اثری چون «من» وارد سینما شود. فیلمی که اساساً قصه‌گو نیست و با فضایی انتزاعی، کشمکش درونی یک زن و مبارزه او با جامعه‌اش را به تصویر درمی‌آورد. بیرقی، با «عرق سرد» مسیرش را در سینمای ایران ادامه داد تا نشان دهد، می‌تواند یک جهان داستانی زنانه بیافریند و دغدغه‌ها و مشکلات زنان را در دل قصه‌ای پر افت‌وخیز و جذاب به نمایش درآورد.
عامه پسند سومین فیلم سهیل بیرقی است. این بار بیرقی روی مرزی بین سینمای داستان‌گو و سینمایی شخصیت‌محور حرکت می‌کند. فیلم در دو سطح گسترش می‌یابد.