ژانگ ژیاژیا مولف هنگ‌کنگی، کارگردان و از نویسندگان فیلم فردا می‌بینمت See You Tommorow است؛ فیلمی که بر اساس داستان کوتاهی از خود او نوشته شده است. یک کمدی بزن‌وبکوب درباره‌ی رمانس‌ها، به‌هم‌زدن‌ها و جدایی‌ها، و ماجراجویی‌های عاشقانه‌ای که به شکست منجر می‌شوند؛ این فیلم را می‌توان به نوعی خواهرخوانده‌ی فیلم 2046 اثر ونگ کارـ‌وای به شمار آورد.
اینکه کار‌ـ‌وای به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد تاسیس شرکت فیلمسازی‌اش Jet Tone ترجیح داده تا در نوشتن سناریوی فردا می‌بینمت See You Tommorow مشارکت کند و تهیه‌کننده‌اش شود کاملا به جا و قابل درک است: اولین تولیدِ این شرکت فیلمسازی، عقاب به قهرمانان شلیک می‌کند The Eagle Shooting Heroes اثر جف لائو چون‌ـ‌وای محصول 1993 نیز یک کمدی بزن‌بکوب درباره‌ی دل‌شکستگان خونین‌جگر و دلشدگان ظریف‌طبع بود.
تونی لیانگ چائو‌ـ‌وی در این فیلم نقشِ چِن مو را بازی می‌کند که مالک یک بار به نام «فردا می‌بینمت» است چنانکه انگار او «ناخدایی» است خراباتی؛ او چون درمانگری صاحب‌سبک برای کسانی که پس از به هم زدن رابطه حالا غرق اندوه و زاری هستند، جلوه می‌کند. چِن که خود هنوز در سوز و گدازِ ماجرای عشقیِ شکست‌خورده‌ای با یک متصدی بار به نام هی موزی (با بازی دو جوان) است، به یاری همه‌ی کسانی می‌شتابد که طلب همدلی از او دارند.
خنده‌آورترین پاره‌ی خط سیر روایی آنجاست که فیلم به سراغ دستیار چن، گوان چون (با بازی تاکشی کاشیرو) می‌رود، و تا دقایق پر شدتِ مختلفی پیش می‌رود تا خاطره‌ی عشق آتشین‌اش مائو‌ـ‌مائو (با بازی ساندرین پینا) را زنده کند، زنی که وارث کاروباری در زمینه‌ی خوراک‌های سرخ‌کردنی است.

فردا می‌بینمت See You Tommorow

فرهنگ التقاطیِ پاپ در این فیلم به نحوی شگفت‌آور کار می‌کند و با ارجاعات مختلفی از جمله به جوان و خطرناک Young and Dangerous، و بازی آرکید شاه مبارزان King of Fighters همراه شده است.
رگه‌ی دیگری از خطر سیر روایتی فردا می‌بینمت See You Tommorow به سراغ خواننده‌ی پاپ، ما لی (ایسون چان ییک‌ـ‌شون) و دو زن می‌رود که یکی‌شان هواداری مادام‌العمر به نام ژیائو یو (با بازی یئونگ وینگ) است و دیگری یک دوست‌دختر پکر و دلخور، به نام ژیانگ جی (با بازی لین ژیونگ دایلین)، و این هر دو درگیرِ نبردی آکنده از زیاده‌نوشی می‌شوند که به خاطر فشار و تنش ناشی از عواطف لجام‌گسیخته‌ی مرد سربرمی‌آورد، و گرچه این خط روایی کمتر سرگرم‌کننده است اما به شیوایی با مضمون محبوب کار‌ـ‌وای حول ماجرای عشقی سوزان اما کام‌نیافته درآمیخته شده است.
سناریوی این فیلم از روی داستان کوتاهِ ژانگ ژیاژیا نوشته شده و این اولین فیلم او در مقام کارگردان محسوب می‌شود. این فیلم یک قصه‌ی رمانتیک و از لحاظ رنگ‌پردازی سرشار و غنی است، و به همین خاطر می‌توان آنرا خواهرخوانده‌ی فیلم 2046 ساخته‌ی ونگ کارـ‌وای (2004) دانست، فیلمی که در آن به کرّات صدای روی تصویرِ تونی لیونگ در مقام یک راوی فراق‌دیده‌ی دل‌سوخته و شیداطبع درباره‌ی داغ تقدیر در زندگی هم‌پالکی‌هایی که گرداگردش می‌پلکند موقرانه و فرزانه‌وار داد سخن می‌دهد و ظرایفی نغز و خردمندانه به گوش مخاطب می‌رساند. با این‌حال، مهجوران دل‌خسته و جفادیده‌ی فیلمِ 2046 به هیچ رو، حس و حال کمیک و بامزه‌ی شخصیت‌های شیدای فیلم فردا می‌بینمت See You Tommorow را بروز نمی‌دهند و البته این از نکات مفرح و متمایز این فیلم به شمار می‌رود.        

نویسنده و منبع: ادموند لی، نشریه‌ی South China Morning Post 

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.