مجله نماوا، ایلیا محمدی‌نیا
سینما از بدو شکل‌گیری آن زمان که برادران لومیر در کافه‌ای در پاریس فیلم ورود قطار به ایستگاه راه‌آهن را در میان بهت و حیرت تماشاگران پخش کردند تا به امروز و تا ابد همیشه برای مخاطبش جذابیت‌های پنهان و آشکار زیادی داشته و دارد. سینما همیشه چیزی برای مجاب کردن تماشاگر جهت هزینه کردن و دیدن ابزارهای نوین و بدیعی در چنته دارد. همیشه تازه است و انبانی از چیزهای نامکشوف. هنوز هم موجب بهت و حیرت تماشاگر می‌شود گاه صرفا با چند صحنه ساده همچون خروج کارگران از کارخانه پس از یک روز کاری و گاه با جلوه‌های ویژه سینمایی و گاه با خلق و آفرینش داستان‌های شگفت موجبات جذب مخاطب را به وجود می‌آورد. شکل داستان‌گویی در فیلم‌ها هم فارغ از امکانات فنی در جهان شباهت غریب و غیرقابل انکاری با هم دارند. همه از الگوی سینمای هالیود استفاده می‌کنند. یعنی جایی که خاستگاه اصلی سینماست. در این میان سینمای هند شاید در مسیر بومی‌ساز هالیوود تنهاترین در جهان باشد کند که در ادامه موفق به حیاتی مستقل برای خود بوده است.
غالب فیلم‌های سینمای هند ملغمه‌ای‌اند از داستان‌های عاشقانه با کلی خرده داستان‌های عجیب و غریب و البته رنگ‌ها و نورهای جذاب و چشم‌نواز و مهم‌تر از همه این‌ها رقص و آوازهایی که اگر این آخری در فیلمی نباشد دیگر فیلم هندی محسوب نمی‌شود. در سالیان اخیر سینمای هند در فیلم‌های خود پا را از مرزهای احتیاط بیرون گذاشته در کنار تمام ویژگی‌های شاخصش همچون رقص و آواز و…به سراغ مضامینی تازه و بکر رفته است. این یعنی تغییر ذائقه تماشاگری که همیشه عاشق ملودرام‌های اشک‌برانگیز و رفاقت‌های عجیب و غریب و… در فیلم‌های هندی بوده است.
بالیوود خوب درک کرده است که صرفا پرداختن به مضامین خانوادگی و عاشقانه تا ابد نمی‌تواند نه تنها باعث افزایش مخاطب فیلم‌ها که حتی موجب ثابت نگه داشتن میزان مخاطبان شود. هر چند اجرایی شدن این امر بی‌هزینه هم نبود، اما باعث افزایش ژانرهای سینمایی در هند شده است با این همه در غالب آثار این‌چنینی درام‌های خانوادگی و عاشقانه همراه با رقص و موسیقی و رنگ و… همچنان در کنار خط داستانی تازه در ژانرهای تازه و متنوع اگر نه مثل گذشته پررنگ که حضور اثرگذاری داشته باشند.
فیلم پی کی (p. k) محصول سال ۲۰۱۴ سینمای بالیوود به کارگردانی راجکومار هیرانی و بازی عامر خان (در ایران امرخان) و انوشکا کومار از جمله همین آثار است که با حفظ تمامی شاخصه‌های سینمای بالیوود داستانی تازه را برای مخاطبان پرشمارش ارائه داد.
در فیلم «پی کی» دو داستان به موازات همدیگر روایت می‌شود. اولی داستان دلدادگی دو نفر یکی از هندوستان و دیگری در پاکستان است که بارها و بارها دستمایه فیلم‌های بالیوودی بوده است و دومی داستان موجودی فضایی که به زمین می‌آید اما ابزار وصل و بازگشت او به فضا گم می‌شود. او در تلاش برای پیدا کردن ابزار گمشده‌اش به حقیقت‌های تازه‌ای درباره ادیان مختلف و انسان‌ها پی می‌برد. فیلم اگر چه بار کمدی طنز قابل توجهی دارد، اما مواجهه پی کی با مدعیان ادیان مختلف موقعیت‌های جذابی را خلق می‌کند که تماشاگر را ناخواسته درگیر خود می‌سازد. اهمیت فیلم پی کی در آن است که بدانیم درهند ادیان الهی طرفداران زیادی دارند و در عین حال شبه ادیان عجیب و غریبی هم هستند که گاه با مناسکی عجیب‌تر طرفداران پر شماری را توانسته‌اند به خود جلب کنند و از طرفی همه این ادیان، مدعی برتری نسبت به سایر ادیان با کلی هواخواه متعصب هستند که هیچ‌گونه نقد و اعتراضی را برنمی‌تابند. فیلم «پی کی» در این شرایط به تولید و اکران رسید و توانست جزو پرفروش‌ترین آثار تاریخ بالیوود قرار گیرد.
دیدن فیلم «پی کی» به حتم شما را علاوه بر سرگرم کردن که هنر بالیوود است به حتم به تفکر وادار می‌سازد حتی اگر در تقابل با آن مقاومت کنید و این جادوی سینماست و این بار جادوی سینمای هند و بالیوود.
تماشای آنلاین فیلم پی کی در نماوا
