مجله نماوا، ایلیا محمدی‌نیا

یک نظریه غیررسمی از گذشته‌های دور لااقل از زمانی که نسل ما در اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ پای تلویزیون می‌نشست تا کارتون ببیند این بود که کارتون یا درست‌تر، انیمیشن، برای کودکان است و صرفا جنبه سرگرمی دارد. شاید علت اصلی این نگرش در غالب مردم جهان جنبه فانتزی انیمیشن‌ها بود که باعث شد از منظر آنها خیلی جدی نباشد. به نظر می‌رسد با تولیدات یکی دو دهه اخیر کمپانی والت دیزنی و بعدها دریم ورکس و پیکسار و… این نگرش دچار تردیدهای بسیار شده باشد خاصه آن‌که انیمیشن‌هایی همچون «رنگو»، به کارگردانی گور وربینسکی، «هورتن صدایی می‌شنود» به کارگردانی جیمی هیوارد، استیو مارتینو، «زوتوپیا»، ساخته مشترک بایرون هاوارد و ریچ مور، «وال‌-ای»، به کارگردانی اندرو استنتن و… در کنار وجه سرگرم‌کننده بودن تلاش کرده‌اند پیام‌های اخلاقی، تربیتی و گاه فلسفی را با زبانی ساده به مخاطبان حود انتقال دهند.
سینمای انیمیشن در ایران به ویژه در یک دهه اخیر در کنار تلاش برای رسیدن به استانداردهای اولیه تولید فیلم‌های روز انیمیشن راهی تازه و هوشمندانه را برای حضور در بازارهای جهانی و در عین حال جذب مخاطب سختگیر داخلی و خارجی که با دیدن محصولات با کیفیت شرکت‌هایی چون پیکسار، والت دیزنی و… جذبشان عملا امکان‌پذیر نبود پیدا کرد. این‌که با گزینش فیلمنامه‌های جذاب بتواند در کنار طراحی خلاقانه کاراکترهای انیمیشن با همین امکانات فنی موجود بخشی از مخاطبان جدی‌تر این حوزه را به سوی خود جلب کند. فیلم کوتاه انیمیشن «درباره‌اش فکر کن» به کارگردانی فائزه سپهرصادقیان و تهیه‌کنندگی اشکان رهگذر و آرمان رهگذر از جمله همین تلاش‌ها محسوب می‌شود. فیلمنامه این انیمیشن کوتاه برداشتی آزاد از داستان «لطیفه‌ای در باب تضعیف روحیه کاری» نوشته نویسنده سرشناس آلمانی هانریش بل است که در ایران بیشتر با رمان «عقاید یک دلقک» شناخته می‌شود. فائزه سپهرصادقیان تلاش می‌کند بی‌آنکه در ورطه  گنده‌گویی‌های رایج پیرامون فلسفه پیچیده زندگی بیفتد داستان خود را ساده و عام فهم به تصویر بکشد این‌که وقتی آرامش کاملی را در کنار طبیعت زیبا در اختیار داری چه لزومی دارد برای به دست آوردن دستآوردهای غیر ضروری بیشتر، زندگی خود را با چالش‌های تازه‌ای روبرو کنی. مگر زندگی غیر از دستیابی به آرامش است؟
به نظر می‌رسد انیمیشن‌های به اصطلاح مفهومی راهکار هوشمندانه سینماگران حوزه انیمیشن باشد تا فارغ از دغدغه‌های مواجهه و رودررویی با غول‌های انیمیشن بتوانند مخاطبان خود را جذب کرده و بازار پررونقی را داشته باشند. تلاشی که سال‌هاست توسط فیلم‌سازان جوان این عرصه در ایران شروع شده است. با توجه به فعالیت پلتفرم‌هایی همچون نماوا به نظر می‌رسد این امکان برای کارگردانان جوان فراهم است که آثار خود را در معرض دید علاقه‌مندان قرار دهند اتفاقی که نویدبخش روزهای خوبی برای حوزه انیمیشن می‌تواند باشد.

تماشای این انیمیشن در نماوا