سریال ارتش بزرگ Grand Army در اوایل سال ۲۰۲۰ و در بروکلین نیویورک با آهنگی از کاردی بی. شروع می‌شود، وضعیت اضطراری در تمام شهر برقرار شده است و حجم انبوه نوتیفیکیشن‌ها به گوشی‌های تلفن همراه دانش‌آموزان دبیرستان ارتش بزرگ هجوم می‌برد. تنها دقایقی پس از شروع شو، بخش دانش‌آموزی به خاطر یک حمله‌ی بمب‌گذاری که در انجمن رخ داده است قرنطینه می‌شود. دانش‌آموزان که در هیاهوی آمیخته با ترس و هیجان به سر می‌برند، در راه‌پله‌ها و کف کلاس‌ها در کنار یکدیگر جمع می‌شوند و منتظر می‌مانند تا اوضاع آرام شود و هرج و مرج پایان یابد. ممکن است چنین ماجرای برای یک درام نوجوانانه دور از ذهن به نظر برسد، اما با توجه به اوضاع حال حاضر، متاسفانه چندان هم نامتداول نیست.
در دهه‌ی نود میلادی درام نوجوانانه‌ی به اصطلاح زندگی من به بطن ماجراهایی که در دبیرستان‌ها تجربه می‌شود پرداخت. اخیرا سریال سرخوشی Euphoria کانون توجهات را به نسل زی معطوف کرد، نسل انسان‌های روشن‌فکری که بیش از نسل‌های گذشته‌ی خود شاهد چیزهای مختلف هستند و همه چیز را سریع‌تر از آن‌چه که در تصور نسل‌های قبلی می‌گنجید، کشف می‌کنند. سریال ارتش بزرگ Grand Army که بر اساس Slut: The Play از کیتی کاپیلو توسط خود او ساخته شده است، در زمره‌ی پروژه‌های معدودی قرار می‌گیرد که دید واقع‌گرایانه و اصیلی از دنیای نوجوانی و پستی و بلندی‌های احساسی دوران دبیرستان به ما می‌دهد بی آن‌که افراد جوان خود را در معرض آسیب قرار دهد و یا پشت زرق و برق داستان‌های هالیوودی پنهان شود.
همچنین بخوانید:
نقد سریال دس Des – دیوید تننت نقش یک قاتل زنجیره‌ای واقعی را بازی می‌کند
گروه بازیگران کاپیلو گران‌قیمت هستند و گستره‌ی متنوع و وسیعی از تازه‌کارها تا کارکشته‌ها را شامل می‌شوند، که تعدادی از آن‌ها بسیار برجسته‌تر از بقیه هستند. جویی دل مارکو، با نقش‌آفرینی درخشان اودسا آزیون، یک جوان بی‌خیال است که مصمم شده تا در حالی‌که بهترین زندگی ممکن را سپری می‌کند، نظام مردسالاری را نابود کند. جویی که بزرگ‌ترین فرزند از بین سه خواهر است، در حالی‌که والدینش تازه طلاق گرفته‌اند، روزهای خود را با اعتراض به مقررات پوشش جنسیت‌زده‌ی دبیرستان ارتش بزرگ، و همچنین پرسه زدن با دوستان نزدیکش: آنا، با بازی سیدنی میر، جئو، با بازی آنتونی ایپولیتو، تیم، با بازی تلونیوس سرل-فرید، و لوک، با بازی برایان آلتموس، سپری می‌کند.
با وجودی‌که جویی و دومینیک “دام” پیر، با بازی آدلی ژان، در یک مسیر پیش می‌روند و برای یکدیگر احترام قائل‌اند، اما بسیار از هم فاصله دارند. در حالی‌که جویی روزهای خود را در بخش‌های جنوبی ساحل شرقی می‌گذراند، دنیای دام در بروکلین در جریان است. این جوان باهوش و مصمم دبیرستانی بر سر دوراهی قرار دارد: حمایت و پشتیبانی از خانواده‌ی آمریکایی هائیتی خود، و دنبال کردن آرزوهای خود و گذراندن زمان با دوستانش: تور، با بازی کریستا شار نلسون، ناجا، با بازی کری ان جیمز، و سونیا، با بازی نایا اوریتز. بار سنگین بزرگ‌سال‌انگاری — گذاشتن مسئولیت‌های بزرگ‌سالانه بر دوش دختران جوان و نوجوان — برای دام گران تمام می‌شود و بهای سنگینی برای آن می‌پردازد، از جمله یک رابطه‌ی عاشقانه‌ی جذاب با ستاره‌ی بسکتبال دبیرستان ارتش بزرگ به نام جان الیس، با بازی آلفونوس رومرو جونز دوم.
ارتش بزرگ Grand Army درد و رنج و قدرتی که یک نوجوان تجربه می‌کند را به خوبی به تصویر می‌کشد. این سریال جسارت بلوغ را با استفاده از پس‌زمینه‌ی بروکلین مدرن برای مخاطب به نمایش می‌گذارد. تماشای آن‌را به همه توصیه می‌کنیم.
این مطلب برگرفته از نوشته‌ی آرامید تینوبو در وب‌سایت ای‌وی کلاب بود.
حال به بررسی نظر سایر منتقدین می‌پردازیم:
جن چینی Jen Chaney | نیویورک مگزین (والچر) New York Magazine Vulture
سریال ارتش بزرگ Grand Army وقتی اجازه می‌دهد داستان‌های این افراد جوان، و خلاقیت گروه بازیگران گمنامی که نقش آن‌ها را بازی می‌کنند — مخصوصا آدلی ژان که اولین حضور تلویزیونی خود را تجربه می‌کند — کار را جلو ببرد، در اوج خود قرار می‌گیرد و شاهد بالاترین کیفیت و جذابیت آن هستیم.
آنابل ناگنت Annabel Nugent | ایندیپندنت The Independent
سریال ارتش بزرگ Grand Army قلب خود را در بازیگران نوجوان بسیار با استعداد خود می‌یابد، علی‌الخصوص آزیون، آدلی ژان — که نقش دومینیک را بازی می‌کند، و آمالیا یو. موفقیت نقش‌آفرینی‌های آن‌ها ریشه در توانایی‌شان در عوض کردن حال و هوا دارد، بدون آن‌که به نظر بیاید برای این کار تلاش می‌کنند.
الن سپینوال Alan Sepinwall | رولینگ استون Rolling Stone
سریال ارتش بزرگ Grand Army در بهترین لحظات خود — که از قضا در داستان‌های دام و جویی رخ می‌دهند — حال و هوای عجیبی را در داستان‌های دبیرستانی و نوجوانانه به تصویر می‌کشد که آن‌را به طرز شگفت‌آوری به یکی از بهترین و هوشمندانه‌ترین نمونه‌های این سبک، به اصطلاح زندگی من نزدیک می‌کند.
