یگانه بودن عباس کیارستمی قصه نیست، اغراق هم نیست. او بیهیچ تعارف و مداهنه ای شاخصترین فیلمساز ایران بود که سینمای این مرز و بوم را به سراسر جهان برد. از آسیا تا اروپا و از آمریکا تا اقیانوسیه. آثار او قارهها را دور زدند و شیفتگان خود را پیدا کردند. او در روزگارانی تبزده و لبالب از خشونت از زندگی حرف زد. او فیلمسازان و قصههای پرشماری را در سینمای ایران به دنبال خود کشید. در فیلمهای او زندگی جاری بود. آدمهای آثار کیارستمی به دنبال زندگی، عشق و محبت بودند. پسرک «خانه دوست کجاست» برای یافتن رفیقش از دل دشواریها میگذشت. فیلمساز زندگی و دیگر هیچ برای یافتن شخصیتهای «خانه دوست کجاست» راهی سرزمینهای زلزلهزده میشد. شخصیت اول «طعم گیلاس» در برزخ خودکشی وزندگی سرانجام به زندگی چنگ میزد. کیارستمی در فیلم «ای.بی.سی آفریقا» در سرزمین لبالب از فقر و نکبت به دنبال زندگی گشت. »زوج کپی» برابر اصل در تبوتاب گفتوگوهای تمامنشدنیشان به دنبال محبت و عشق ازدسترفته بودند.
وداع ناگهانی عباس کیارستمی همه ما را میخکوب کرد. جایگاه او در سینمای ایران ورای جوایزش در خارج از مرزهای کشورش میرود. قرار نبود او اینقدر زود ما را ترک کند. قرار نبود اینچنین شتابان دست تکان داده و از میان ما برود. نام یکی از فیلمهایش زندگی ادامه دارد» بود… جای او خالی است. جای او خالی خواهد بود. همیشه. خیلی زود ما را ترک کردی عباس کیارستمی
حمید رضا صدر